Í gær rugluðust fjögurhundruð manns í ríminu þegar þeir mættu á Austurvöll til að mótmæla ástandinu. Þeir hjóta að hafa gleymt því að Vinstri grænir og Samfylkingin tóku við stjórnartaumunum fyrir tæpum fimm mánuðum síðan. Það er óhugsandi að fólk mótmæli vitandi vits fyrstu vinstri stjórninni á Íslandi.
Category: Deiglupistlar
Íslendingar standa frammi fyrir því mikla verkefni að endurreisa efnahag landsins. Þegar verkefnin eru stór fallast þeim sem frammi fyrir þeim standa stundum hendur. En það er vart vænlegt til árangurs heldur er nauðsynlegt að meta stöðuna og byrja að vinna. Allar ferðir hefjast á einu skrefi og allir vita að það er t.d. ekkert langt til Egilsstaða frá Reykjavík, málið er bara að leggja af stað.
Það bendir allt til þess að markaður með sykurafurðir sé óskilvirkur, þ.e. að ofneysla sé á matvælum sem innihalda sykur í miklu magni. Þeir sem trúa því að frjáls markaður skili samfélaginu ákjósanlegustu niðurstöðunni ættu því að fagna aðgerðum sem leiðrétta þá bresti sem eru á sykurmarkaði. Af hverju leggjast frjálshyggjumenn þá gegn sykurskattinum sem Ögmundur Jónasson hefur lagt til?
Hugmyndir um friðlýsingu Íslands gegn kjarnorkuvopnum hafa fengið byr undir vænginn eftir valdatöku vinstrisinnaðra stjórnmálaflokka. Í þessum pistli verður talað gegn hluta þeirra hugmynda sem uppi eru um slíka friðlýsingu.
Nú virðist ljóst að leggja eigi fram þingsályktunartillögu um umsókn um aðild að Evrópusambandinu á næstu vikum. Þingsályktunardrögin eru vægast sagt rýr, en í þeim er gert ráð fyrir að Alþingi veiti ríkisstjórninni svo til opið umboð til viðræðna við Evrópusambandið og útkoman verði svo lögð í dóm kjósenda. Spyrja má hvort ekki væri eðlilegra að hin nýja ríkisstjórn, sem talaði mikið um það fyrir kosningar að styrkja þyrfti Alþingi, sýndi hinum kjörnu fulltrúum meira traust
Eurovision í kvöld og við ætlum auðvitað að ná íslenska markmiðinu: 2. sæti! Sem þýðir frábær árangur án þess að þurfa að halda fimm milljarða keppni hér á landi á næsta ári. Hér eru 10 pælingar í tengslum við Eurovision.
Framundan er einn mesti niðurskurður sögunnar og nýkjörin ríkisstjórn virðist forðast það eins og heitan eldinn að ræða um hvar og hvernær verði skorið niður. Að vissu leiti er það skiljanlegt, enda ekki öfundsverð staða að þurfa að draga saman þjónustu ríkisins á hinum ýmsu sviðum. Þetta er væntanlega ekki draumahlutverk vinstrimanna, eða nokkurra stjórnmálamanna yfirleitt. Það leit allt út fyrir að þegar vinstrimenn kæmust loks til valda að þá hefðu þeir úr nægum sjóðum að spila þar sem íslenska ríki var nánast orðið skuldlaust fyrir hrun.
Um síðustu helgi var flautað til leiks í efstu deild karla í knattspyrnu. Mótið verður spennandi sem aldrei fyrr og þrátt fyrir verri fjárhagsstöðu en síðustu ár virðast flest félögin ætla sér stóra hluti. En hvaða lið ætli verði hlutskörpust þetta árið?
Í nýjum sáttmála vinstristjórnarinnar er talsvert fjallað um sjávarútvegsmál. Það er í sjálfu sér vel, enda málaflokkurinn mikilvægur. Innihaldið er hins vegar með þeim hætti að það fer um mann ónotatilfinning.
Stjórnmálamenn tala mikið um nýsköpun og minni fyrirtæki og víst er að ekki veitir af um þessar mundir. En þegar að er gáð kemur í ljós að margt í lagaumhverfinu er óhagstætt slíkum félögum auk þess sem eftirlitsstofnanir leggja margskonar kvaðir og umstang á herðar lítilla fyrirtækja.
Í gær tók við ný ríkisstjórn Samfylkingarinnar og Vinstrihreyfingarinnar – græns framboðs. Starf ríkisstjórnarinnar á þessum erfiðu tímum er ekki öfundsvert. Eftir að hafa lesið yfir bæði 100 daga áætlunina og yfirlýsinguna þá er að finna marga góða hluti en ekki nógu mikið af skýrum lausnum.
Fyrirtækjakeppni ÍSÍ, Hjólað í vinnuna, gerir meira en að hvetja fólk til að leggja bílnum til hliðar og taka fram hjólið, eigin heilsu, buddunni og umhverfinu til heilla. Hún er líklega eitt mesta framlag til mannlífs í Reykjavík og öðrum byggðum bólum á Íslandi. Það er því óskandi að sem flestir taki þátt svo borgin geti orðið virkileg hjólaborg og bæirnir hjólabæir … á sumrin allavega.
Eftir að kosningunum lauk hefur tekið dágóðan tíma fyrir stjórnaflokkana að klára sín mál og mynd ríkisstjórn. Það mun verða forvitnilegt að sjá hverjir verða ráðherrar og hvort einhverjir verða settir út í kuldann. Sérstaklega er ég forvitinn að sjá hvort að Ögmundur Jónasson muni halda áfram sem heilbrigðisráðherra. Enda leiðir hann ekki lengur kjördæmi sitt og hefur ekki staðið sig nægilega vel í sinni stuttu ráðherratíð.
Fréttir af örlögum fyrningarleiðarinnar í stjórnarmyndun vinstristjórnarinnar hafa verið misvísandi en forsætisráðherra fullyrti í gær að þessi leið yrði farin. Henni er ætlað að vinda ofan af því sem sumir telja óréttláta úthlutun kvótans upphaflega en aðrir telja að hafi verið skynsamlegt fyrirkomulag. Ljóst er að svo róttæk aðgerð mun setja útgerðarfyrirtæki í mikinn vanda og gæti leitt til mikilla afskrifta í bankakerfinu.
Hvort Ísland gangi í Evrópusambandið eða ekki er mörgum Íslendingum mikið hjartansmál. Flestir eru á þeirri skoðun að sækja beri um aðild og taka svo afstöðu til þess í þjóðaratkvæðagreiðslu hvort gengið verði í sambandið eða ekki.
Nú eru liðnir rúmir hundrað dagar síðan Barack Obama tók við embætti forseta Bandaríkjanna. Miklar væntingar voru gerðar til Obama og svo virðist sem að Bandaríkjamenn séu ánægðir með fyrstu skref hans í embætti.
Nætursvefn körfuboltaáhugamanna er með minnsta móti um þessar mundir. Ástæðan er einföld; úrslitakeppnin í bestu körfuknattleiksdeild heims, NBA, er komin á fullt. Deildin blómstrar um þessar mundir. Deiglan fer yfir körfuboltaveturinn hér heima og erlendis og spáir í spilin varðandi næstu leiki í NBA-deildinni.
Á hverjum degi tekur fólk þúsundir ákvarðana sem hafa áhrif á líf þeirra. Oft eru þetta rangar ákvarðanir. Við höfum oft mjög brenglaðar upplýsingar í höndunum og förum oft eftir skyndiákvörðunum sem voru byggðar á röngum forsendum. Þarf hið opinbera að skipta sér af slæmum ákvörðunum sem menn taka sjálfir?
Þrátt fyrir að núverandi stjórnarsáttmáli sé aðeins þriggja mánaða gamall ætlar vinstristjórnin sér tvær vikur í stjórnarmyndunarviðræður. Ástæðan er augljós; vandræði með Evrópumálin. Engin lausn blasir við sem mun gera það að verkum að báðir flokkar geti vel við unað og markmiðið því fyrst og fremst að ná lendingu sem báðir flokkar geta lifað við. Þrjár mögulegar útfærslur eru fyrir hendi.
„Eitt epli fæðir einn mann. Góð hugmynd getur fætt allan heiminn“, sagði Alex Tabarrok, hagfræðingur í TED fyrirlestri þann 7. febrúar síðastliðinn. Efni þessa pistils er innblásið af þeim þörfu skilaboðum sem hann flytur.