Bandarískt afþreyingarsjónvarp tók enn eitt skrefið niðurávið í haust þegar þeir hófu sýningar á raunveruleikaþættinum “The biggest loser” þar sem tólf manneskjur keppast um að tapa eins mörgum kílóum og auðið er til að græða $250.000.
Það er ekkert fyndið við þessa mynd enda er feitt fólk ekki fyndið frekar en aðrir minnihlutahópar eins og konur, svertingjar og rauðhært fólk
|
Bandarískt afþreyingarsjónvarp tók enn eitt skrefið niðurávið í haust þegar þeir hófu sýningar á raunveruleikaþættinum “The biggest loser” þar sem tólf manneskjur keppast um að tapa eins mörgum kílóum og auðið er til að græða $250.000.
Staðalþemum raunveruleikasjónvarps er beitt óspart í þættinum. Skipt í tvö lið: rauða liðið og bláa liðið; liðin eru vigtuð í lok hvers þáttar og tapliðið þarf að kjósa einn úr liðinu úr leik og freistingar í formi óholls matar eru á hverju strái.
Til þess að minna áhorfendur á að hérna er um óeðlilegt fólk að ræða þá þurfa keppendur að vigta sig í iðnaðarvigt sem myndi duga hvaða meðalsláturhúsi sem er. Karlmennirnir eru síðan berir að ofan við vigtunina. Í einni keppninni (þar sem verðlaun voru 5 pund af svínafitu) þurftu keppndur að stinga sér inn í kappakstursbíl, í gegnum bílstjóragluggann (þröngt op – stórir skrokkar) og í öðrum þætti skemmtu þau áhorfendum í sal með söngatriði sem fjallaði um það hversu feit þau voru.
Þátturinn vekur upp ákveðnar siðferðislegar spurningar: er í góðu lagi að græða á því að niðurlægja fólk? Er offeitt fólk með minni sjálfsstjórn en aðrir og þar af leiðandi er kjörið að gera grín að þeim? Á hinn bóginn eru spuningar eins og: Er í alvöru verið að niðurlægja þetta fólk? Keppendur eru með af fúsum og frjálsum vilja, þeir grennast og einn þeirra græðir stórfé.
Á móti má síðan spyrja: er eitthvað að því að gera grín að feitu fólki? Í þjóðfélagsumræðunni undanfarið hefur þeim stöðugt fækkað sem má gera grín að. Það er algjört stílbrot í bandarísku sjónvarpi að geta flokkað einhvern brandara til minnihlutahóps. Stöðugur púrítanismi í nafni pólitískar réttlætiskenndar gengur berserksgang við að gera lífið leiðinlegra.
Í dag eru það einungis miðaldra hvítir karlmenn sem er ekki búið að flokka sem minnihlutahóp enda eru þeir aðalfórnarlömb grínþátta hér vestra. Þessar hversdagshetjur eru margar hverjar í þyngri kantinum sem gefur til kynna að ennþá sé skotleyfi á fólk í yfirvigt. Ef púrítanar Íslands og annarra landa fá að halda áfram að gera lífið leiðinlegra þá munu þessir heimilisvinir bráðum snögggrennast til að halda þrýstihópum ánægðum.
* hér er stuðst við skilgreiningu Center for Disease Control frá Atlanta í Bandaríkjunum þar sem fólk með BMI mælingu yfir 25 telst ofþungt og fólk með yfir 30 í MBI mælingu telst þjást af offitu.
(sjá http://www.cdc.gov/nccdphp/dnpa/bmi/calc-bmi.htm)
- Róleg og aflslöppuð aðgerðaráætlun í loftslagsmálum - 28. júlí 2021
- Í hvernig umhverfi blómstrar nýsköpun? - 8. júní 2021
- Viðskipti á tímum Covid - 20. maí 2021
