Fyrrverandi stjórnmálamenn, hvort heldur sem þeir eru fyrrum sendiherrar eða seðlabankastjórar, keppast nú við að benda á að þeir hafi nú haldið hinu og þessu fram fyrir nokkrum árum eða mánuðum, og að menn hefðu betur hlustað á þá.
Nærtækasta og nýlegasta dæmið um þetta er ræða Davíðs Oddssonar, seðlabankastjóra. Ræðan sem Davíð hélt á fundi Viðskiptaráðs þann 18. nóvember síðastliðinn var dæmalaus. Auðvitað má nefna Davíð það til tekna að hann hafði bent á ýmis atriði fyrir einhverjum tíma síðan sem eftir á að hyggja hefði átt að athuga betur. Formaður bankastjórnar minntist þó ekki orði á hvað hefði mátt betur fara í stjórn peningamála á síðustu mánuðum, og þau atriði sem þar má telja til eru ófá.
Ræðan fjallaði nánast ekkert um framkvæmd peningastefnu Seðlabanka Íslands eða hvernig bankinn hygðist takast á við núverandi aðstæður. Ræðan var raunar persónuleg málsvörn og nokkurs konar „greatest hits“ tilvitnana Davíðs í sjálfan sig. Hvaða hagsmunum þjónar það öðrum en hans eigin persónulegu?
Jón Baldvin Hannibalsson, fyrrverandi sendiherra Íslands í Washington og fyrrum utanríkisráðherra í ríkisstjórn Davíðs Oddssonar snemma á síðasta áratug hélt erindi 21. nóvember síðastliðinn, á fundi laganema við Háskóla Íslands um Evrópumál. Jón hafði vissulega ýmislegt til síns máls – sterk rök má færa fyrir því að ástandið á Íslandi væri öðruvísi ef gjaldmiðilsmálum og / eða peningamálastjórn hér hefði verið hagað með öðrum hætti. Ræða Jóns var tilþrifamikil, en sendiherrann fyrrverandi féll í þá gryfju að benda á eigin ummæli fyrir ýmist 10 vikum eða 10 árum. Hvaða hagsmunum þjónar það öðrum en hans eigin persónulegu?
Á síðustu vikum hefur verið vinsælt að grípa til líkinga um brennandi hús, brennivarga, slökkvilið og aðra málsaðila sem kunna að komu við sögu þegar húsbruni á sér stað. Hvernig sem er best er að slökkva í brennandi húsi stoðar lítt að standa inn í því og rífast um hver sá brunann fyrir, hver kveikti hann, hver getur slökkt hann, hvað hefði getað komið í veg fyrir hann, og svo framvegis. Hið mikilvæga núna er að setja undir sig hausinn og slökkva helvítis eldinn með öllum tiltækum ráðum, og það strax.
- Grætt á gjaldeyrishöftum - 18. september 2009
- Fjárlagahallinn er nú meiri kallinn - 27. maí 2009
- Hverjum er um að kenna? - 25. apríl 2009