Tony Blair var almennt talinn hafa staðið sig vel á þeim tíu árum sem hann
gegndi embætti forsætisráðherra og þá sérstaklega á fyrri hluta
tímabilsins. Þrátt fyrir að hann hafi verið gagnrýndur fyrir hinar ýmsu
ákvarðanir á valdaferli sínum þá verður þó ekki tekið af honum að undir
hans stjórn náðist góður árangur á mörgum sviðum í Bretlandi og þá
sérstaklega í efnahagsmálum. Einnig var árangur Blairs í friðarviðræðum á
Norður-Írlandi mjög árangursríkur og jafnan í utanríkismálum þótti Blair
standa sig vel og átti í mjög góðu sambandi við þjóðarleiðtoga stærstu
ríkja heimsins.
Gordon Brown tók við frekar góðu búi af Blair. Mikill þrýstingur hafði
reyndar verið á Blair að stíga af stóli forsætisráðherra. Hans persónulega
fylgi fór á seinni hluta valdatímabilsins að dala, bæði meðal almennings
og flokksmanna í Verkamannaflokknum. Fylgi Verkamannaflokksins var einnig
byrjað að minnka í skoðanakönnunum og því var talið gott fyrir flokkinn að
nýr maður, með ný mál og nýjar áherslur mundi taka við forystu hans og
leiða til næstu kosninga.
Byrjunin á valdaferli Gordons Browns byrjaði mjög vel en almenn ánægja
virtist ríkja í Bretlandi yfir því að nýr maður væri sestur í
forsætisráðherrastólinn. Þessi ánægja endurspeglaðist í auknu fylgi
Verkamannaflokksins í skoðanakönnunum en rúmlega mánuði eftir að Brown
varð forsætisráðherra þá mældist fylgi Verkamannaflokksins 42%, en það var
þá besta fylgismæling flokksins í rúm fimm ár. Persónulegt fylgi Browns
mældist einnig mjög hátt eða um 65%.
En svo virðist sem að allt hafi gengið á afturfótunum hjá Gordon Brown
eftir þessa veglega byrjun og hinu sönnu leiðtogahæfileikar hans komið í
ljós. Því með Brown komu engin ný mál eða nýjar áherslur eins og
almenningur vonaðist eftir. Undir hans stjórn hefur Verkamannaflokkurinn
verið eins og stefnulaust rekald. Brown virðist hafa fallið algjörlega í
skuggann á Tony Blair. Jafnvel á erfiðustu tímum Blairs í embætti virðist
sem að hann hafi verið betri leiðtogi en Brown.
Brown hefur ekki tekist að selja stefnu Verkamannaflokksins eins og Tony
Blair náði oft á tíðum að gera. Hann hefur ekki þann sjarma sem Blair
hafði og virkar þurr og leiðinlegur í viðtölum við fjölmiðla. Hann hefur
ekki heldur tærnar sem Blair hafði hælanna í ræðumennsku og svo virðist
vera að það mundi henta Brown betur að lesa inn á dáleiðsluspólur en halda
ræður á breska þinginu. Brown virkar á almenning sem litlaus, leiðinlegur
og þreyttur stjórnmálamaður.
Nýjustu skoðanakannanir benda einnig til þess að valdatímabil Gordons
Browns verði stutt. Fylgi Verkamannaflokksins er nú í sögulegu lágmarki og
er tæp 24% og hefur því minnkað um helming frá fyrstu könnun Browns. Á
meðan er fylgi Íhaldsflokksins í hámarki og var í síðustu mælingu um 49%.
Svo virðist sem að Íhaldsflokkurinn eigi sigurinn vísan í næstu
þingkosningum og að David Cameron setjist á stól forsætisráðherra. Þá
fyrst munum við byrja að sjá breytingar í breskum stjórnmálum.
- Vanhugsuð friðun - 10. janúar 2012
- Obama náði Osama - 5. maí 2011
- Stjórnlagaþingsklúður - 29. nóvember 2010